Gweta to Kasane

dinsdag 9 augustus

Op weg naar Kasane. Eerst 100 km oostelijke richting, naar Nata. Daar kunnen tanken en in een klein winkeltje wat te eten kunnen kopen. Ondanks dat het 100 km van het dichtsbijzijnde dorpje zit, nauwelijks winkels hier. Alleen hoogstnoodzakelijke dingen, zoals meel, olie rijst en jam. We hebben gebruncht met een soort berlinerbollen, die verrassend lekker waren! Vervolgens 400 km richting noorden, naar Kasane. 1 dorpje onderweg, de grensovergang naar Zimbabwe, verder niets. In Kasane gelukkig wel een paar grote supermarkten, dus daar kunnen upstocken.
Onze kampeerplek, Senyati lodge, ligt een km of 5 van de weg via een alleen 4 WD toegankelijk pad met zeer dik zand. Onze banden waren nog op asfaltspanning, dus het hield erom, maar we zijn zonder vast te komen zitten aangekomen. En wat een verrassing!! Onze campsite lag in het zicht van de waterhole bij de camping, en toen wij aankwamen was er een kudde van wel 30 olifanten aan het drinken en badderen. Voordat we de tent opgezet hebben zijn we maar bij de bar gaan kijken, die ongeveer 10 meter van de waterhole afligt. De Elli´s (de standaard afkorting voor olifanten) stonden op een paar meter afstand, een hele kudde, met kleine baby's en al. ZO geweldig! En of dat nog niet genoeg was, is er ook een ondergrondse tunnel waar je tot op een paar meter van de waterhole kunt komen. De Elly's zitten dan op aanraakafstand! Soms zie je ineens een verdwaalde slurf voorbij zwiepen, of je wordt ondergespetterd door de modder van de badende olifanten. Photografers bliss!! ZO GAAF!! het was het het geweldigste wat ik ooit heb gezien. Het duurde totdat het donker werd, toen verdween de kudde in de verte. Wij natuurlijk denken dat het iedere dag zo was, maar helaas.. de andere 2 dagen waren er wel een paar olifanten, maar niet die enorme kudde die we op de 1e dag gezien hebben.
Het is wel aangenaam vertoeven daar: een prive keukenblok en prive douche en wc bij de campsite. Wel allen warm water in de ochtend en in de avond, dit wordt nl in een "donkey boiler" een soort ouderwets oventje, op hout 2 keer per dag warm gestookt. In de bar bij de waterhole staan comfortable stoelen en lectuur en spelletjes, onder andere een schaakbord met afrikaanse dieren (de koning is natuurlijk een leeuw..) die Amara en Milan helemaal geweldig vonden. Zowel Frans en ik hebben natuurlijk weer kansloos verloren van Amara...

Woensdag 10 augustus

Onze 1e game drive in Chobe riverfront park. In tegenstelling tot de berichten in de lonely planet mochten we gewoon als self drivers het park in. Wel 40 euro entree per dag, maar het is ook een erg mooi wildpark. Omdat het bij de CHobe rivier ligt veel hippo's, krokodillen en visarenden. Erg grote kuddes dieren hier, zowel olifanten als kuddes van 20 giraffen en honderden impala's. Mooi dus! Een visarend gezien die een vis ving en die in de boom op ging eten, onder andere/

11 augustus

Rust en regeldag. Hopend op veel activiteit bij de waterhole in Senyati, maar helaas... helemaal nada noppes niets. Dan maar naar Kasane om onze trip naar Vic Falls en een bootsafari te regelen. We hadden van andere mensen in Maun een tel nr gekregen en daar maar contact mee opgenomen. De prijs van een trip naar Vic Falls zorgt ervoor dat je gelijk een faillissement kunt aanvragen. 
We durven het niet aan om zelf met de auto Zimbabwe in te gaan. De criminaliteit is erg hoog, en carjackings zijn geen zelfzame gebeurtenissen. Bovendien is de corruptie alomtegenwoordig. We hebben van anderen gehoord dat een paar km na de grens de politie staat te controleren, en voor alles van niet klopt (en als alles wel klopt dan vinden ze wel wat) je gelijk een paar honderd dollar boete kunt betalen. Aangezien wij ons voor nummerbord in Moremi met een watercrossing verloren zijn is dat waarschijnlijk al reden genoeg...
Sinds 2009 is, vanwege de schrikbarende inflatie (de munt van Zimbabwe was minder waard dan WC papier...) de US dollar illigaal ingevoerd als betaalmiddel. Officieel heeft het land een multicurrency, waar in euro, US dollar, GBP, Pula en Rand betaald kan worden, maar officieus willen ze alleen US dollar. Een inreisvisum kost pp 30 dollar, en een ticket voor de vic falls 40 dollar, kinderen halve prijs.Rekening houdend met wat extra, hadden we dus 240 dollar nodig voor een dagtrip... en dan nog 40 euro pp voor het vervoer naar Vic falls met een busje....
Nou hadden we geen dollars, en ook geen cash euro's meer na het debakel om bij binnenkomst in Botswana geld te krijgen. Maar nog wel traveller's cheques in US dollar. Dus... op naar het wisselkantoor. "Nee, die accepteren wij niet, want er staat "postbank" op". "Ja, maar.....", "Nee, probeer maar bij de bank!" Dat hadden we al eerder gedaan zonder succes...
 Dus... Domme tourist spelen en gewoon nog een keer proberen. Met lief lachen kom je een eind, want na bellen met de bank kon het wel. Wij blij! Maar..... het feest was nog niet over. We wilden dus dollars. We hebben traveller cheques in dollars. Appeltje eitje toch?? Helaas, niet in Botswana. De Dollars moeten eerst gewisseld worden in Pula, en dan weer teruggewisseld in dollars. "Huh????" "That's the way we do it here, mam..." EN 2 keer commissie en ongunstige wisselkoers... wat er op neer kwam dat ik 300 dollar moest wisselen om 242 dollar te krijgen. En wat ik ook probeerde: lief zijn, boos worden, stampvoeten, nog net niet schuimbekken, ze beschuldigen van diefstal... take it or leave it. Wat een boeven!!! Maar... geen alternatief als we naar Vic falls wilden ( en dat weten ze natuurlijk ook...) dus toch maar gedaan met grote tegenzin....

12 augustus

Opbreekdag in Senyati, helaas, er is geen plek meer in de herberg. We hadden in NL al een volgende campsite geregeld, in Kwalape lodge, zo'n 15 km verderop. Wel vertraging opgelopen. We hadden gisteren onze banden leeg laten lopen tot 1,2 bar voor het rijden in zand, toen bleek dat er bij 1 achterwiel lucht BIJ moest in plaats van uit. Nog hopen dat het zand in het ventiel was, maar helaas.. in de ochtend was de band plat. Op zich niet verwonderlijk met de wegen hier. We hebben mensen gesproken die al 14 lekke banden hadden gehad, dus dan mogen we niet klagen. Het reservewiel hangt onder de auto, en we moeten met een 1,5 meter lange staaf deze naar beneden laten zakken. De theorie was duidelijk.... en de praktijk viel gelukkig mee. Band laten repateren kost hier maar 5 euro, dus dat valt ook mee.
Wel later dan normaal dus in safarimodus, ,maar het leuke daarvan is dat grote kuddes olifanten, impala's, giraffen en zebra's de verkoeling van de rivier al opzoeken dus je ziet nog misschien nog wel meer dan 's ochtends vroeg. Op een gegeven moment zagen we een hippo bewegingsloos liggen in een modderpoel, en we hadden het idee dat ie dood was. Gemarkeerd met de GPS, en 's middags nogeens terug. Hij lag er nog steeds net zo bij, in een poel met poep. Na langdurig observeren zagen we toch een oor bewegen... hij leefde dus (nog) wel!
Natuurlijk weer eigenlijk te lang blijven hangen in het park en het was al na zessen (om 18.30 is het hier donker) toen we bij de lodge aankwamen waar de zouden kamperen. Wat bleek: campsite vol, ondanks onze reservering....
De mevrouw bij de balie was heel vriendelijk, en we kregen gratis een upgrade naar een huisje in de lodge. Dat lijkt leuk, maar... de auto moest op het parkeerterrein blijven staan en ons huisje wat zo'n 500 meter verder, via een (wel mooie!) tuin met bruggetjes en smalle paadjes. Onze auto is efficient gepakt voor als we kamperen: dat wil zeggen tent, slaapzakken en matjes vooraan, en als dat eruit is kunnen bij onze kleding en andere spullen. Als de dan in het donker ineens je pyjama en tandenborstel moet gaan zoeken valt dat niet mee. Bovendien hadden we net boodschappen gedaan om op kampvuur te koken, en dat gaat natuurlijk ook niet zo best in een kamer...
Afijn.. weinig keus, want iets anders vinden in het donker is ook geen goed idee! Uiteindelijk was het ook best heerlijk om even stofvrij te kunnen slapen en te kunnen douchen zodat je niet na 10 minuten weer net zo vies bent als daarvoor. Als we normaal uit de douche komen, staan we nl gelijk in weer in het stof op de campsite. Ik denk serieus dat mijn voeten, en vooral die van Milan NOOIT meer schoon worden. Het stof is gewoon in de huid getrokken!! Maar flink boenen onder de douche, en dan op schone tegels in plaats van in het stof en het lijkt nog wel weer wat te worden. 
Het bed was ook best lekker. Mijn matje is lek geraakt en halverwege de nacht moet ik een paar keer bijblazen om nog lekker te kunnen liggen. Dan is een nacht in een zacht schoon bed ook best wel lekker....